شاید نمی‏خواستم بروم اما ...

با چند تا از بچه‏ها رفتیم...
یه خورده،‏ نزدیک به یکی دو ساعت دیر رسیدیم.

به دل خودم قول داده بودم که وقتی می‏ریم اون‏جا،‏ اگه حاج‏آقا تهرانی نیاد حداقل محمدرضا سرشار یا امیرخانی یا بقیه آدمایی که کلی تبلیغ کرده بودن رو ببینیم.

اطلاعات رسمی رو می‏تونید از این‏جا ببینید اما ...
محمد مسیح نوشته که خیلی خوب شد؛ در توجیه این خوب‏شدن هم نوشته که: اصلا فکر نمی کردیم گردهمایی که سه روز قبل از برگزاریش براش برنامه ریزی کرده بودیم انقدر خوب برگزار بشه.
البته نمی‏خام الکی گیر بدم،‏ اول مراسم هم نبودم بنابراین نمی‏تونم تحلیل خوبی ارایه بدم اما مراسم فایده خاصی جز یه دور هم جمع شدن دوستانه نداشت.

بر اساس برنامه‏ای که در سایت مجمع آمده است، دو سه مورد که اصلا خبری از آن‏ها نبود؛ سخنرانی حاج‏آقا تهرانی و تقدیر از اولین ثبت‏نام کنندگان.
یکی از برنامه‏های اصلی مراسم، معرفی مجمع، قرائت مرامنامه، شرحی از فعالیت یک‏ساله و چشم‏انداز مجمع بوده است که در ابتدای مراسم انجام شده و من و دوستانم به آن نرسیدیم.

برنامه بعدی پرسش و پاسخ بود که به روایت همه، خیلی برنامه بامزه‏ای بود؛ از توهم توطئه آن آقایی که بعد از جلسه می‏گفت من مسلمانم گرفته تا بغض جالب آن خانمی که خطابه غرایی درباره فرقه‏های انحرافی تحویل حضار دادند و مخصوصا مزه‏پرانی‏های جالب دانش‏ناپذیر.

البته مراسم از جهاتی قابل تحسین بود؛ بالاخره حضور همه مدیران سرویس‏های مطرح وبلاگ‏نویسی در این جلسه نشانه اعتبار مجمع بود؛ گرچه صحبت‏های مدیر یکی از سرویس‏ها بیشتر به رپرتاژ آگهی می‏ماند.

نکته دیگری که باید ذکر کنم،‏ وعده دوستان مجمع برای برگزاری زودهنگام انتخابات مجمع بود که امیدوارم بتواند باعث انسجام بیشتر مجمع شود.

با همه انتقادهایی که ممکن است بر برادران مجمع وبلاگ‏نویسان مسلمان وارد باشد، باید خوش‏حال باشیم که این‏چنین جمعی برای مبارزه با کفر و جهل در فضای مجازی فعال هستند و انگیزه کافی هم برای کار دارند.

همین

چند روزی است فهمیده‏ام که خیلی سبک‏بار و راحتم.

برای اسباب‏کشی!
از یه جا به یه جای دیگه...

فهمیده‏ام که سه چهار جلد کتاب، یک گوشی همراه، یک هندزفری،‏ یک شارژر،‏ یک دست لباس اضافه و همین.

نمی‏دانم این جملات برای توصیف حس رفتن کافی است یا نه اما ...

یادداشتم خیلی کوتاه شده است. مهم نیست. شاید مهم این باشد که من دارم تصمیم می‏گیرم.

بس است.

1- تابستون بود...
پدر و مادرم برای گرفتن یک استعلام، به نیروی انتظامی مشرف شده بودند...

مادرم تعریف می‏کرد...
یه جوون رو به جرم فروش مواد مخدر دستگیر کرده‏بودن و داشتن مثل ... می‏زدنش؛ البته در حضور همه حاضرین در نیروی انتظامی.

2-  هنوز هم تابستون بود ...
آقای فرماندار به همراه مسئولین شهرستان و بقیه آقایون مربوطه و غیرمربوطه، توی روستای ما جلسه پرسش و پاسخ گذاشته‏بودن.

فرمانده ناحیه انتظامی در نطقی آتشین از همه شهروندان خواست تا در صورت مشاهده هرگونه کتک‏کاری شهروندان متهم به انجام یک جرم یا حتی مجرم از سوی کارکنان نیروی انتظامی، مراتب را به ایشان اطلاع دهند تا ...

3- یه کسی می‏گفت به مسئولین یکی از این کلانتری ها گفتم چرا اقرار رو با کتک کاری از طرف می گیرید؟ آقای فرمانده کلانتری گفته بودن شما زیاد خودتون رو ناراحت نکنید، ما بعد از گرفتن اقرار، از متهم حلالیت می‏‏طلبیم ...

4- علاوه بر این که طبق اصل 38 قانون اساسی هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است، بر اساس همین اصل، اقراری نیز که از این‏راه به دست آمده باشد ارزش و اعتباری ندارد؛ حتی اگه جایی انجام این‏کار لازم بشه، دلیل نمیشه توی هر کلانتری کوره دهاتی هر بچه دروغگویی رو مثل ... بزنن تا اقرار کنه.

همین.

تو که خاموشی...
بی تو به شام و سحر چه کنم...

چه کنم با دل تنها...
چه کنم با این غم.

پیکر حسن نظری جمعه 15/10/85 ساعت 8 صبح از این آدرس تشییع می‏شود:
تهران نو - ایستگاه ارباب مهدی - کوچه شهید اکبر میر حسینی - بن بست طاهر - پلاک 27

قراره با دوستان بریم مراسم تشییع
سعی کنید تشییع مومن رو از دست ندید.