سلام

1- هدف از نوشتن این جملات، وصف درِپیت بودن سازمان فخیمه صداوسیمای‏جمهوری‏اسلامی در زمان ریاست ده‏ساله علی‏آقای‏خودشان! است.

2- وقتی شنیدم که علی‏لاریجانی به یک پست مربوط به روابط ‏خارجه کشورمان گماشته‏شده است، خیالم راحت شد که دست و پای افکار این تیپ مدیریتی و فرهنگی،‏ از دست‏یافتن بر فرهنگ مردمان کوتاه شده است.

تعارف‏که‏نداریم!

3- دو عملکرد کاملا متفاوت درباره دو موضوع کاملا هم‏وزن، یعنی برخورد کاملا باز و لیبرالی با موضوع فرهنگ و برخورد کاملا بسته و اقتدارگرایانه با موضوع سیاست.

به گونه‏ای دیگر می‏توان گفت که اینان در مقوله فرهنگ کاملا فارغ از هر گونه دل‏مشغولی و حساسیتی، راه ورود فرهنگ‏های چرت و غیرانسانی غرب‏فرورفته‏در جهالت‏مدرن را به روی بینندگان خویش باز کردند.

اما از آن سو با سانسور بسیار شدید و تند و نظرسازی‏ها و تحلیل‏های کاملا حرفه‏ای و در عین حال بی‏مبنا، موجبات بی‏اعتمادی تدریجی مردم نسبت به رسانه ملی را فراهم کردند.

4- و این یعنی خیانت و توهینی بزرگ به مردمی فهمیده و چیزفهم.

تازه!

5- مثلا امام مهربان ملت گفته بودند که صدا و سیما باید یک دانشگاه عمومی باشد...

واقعا که...

6- جوونا که هیچی...پیرا هم حال‏شون از این تلویزیون به هم می‏خوره...

بگذریم

7- حواس‏تون باشه این تازه اول نقد صدا و سیما بود

کمک کنید تو رو خدا

یاعلی