همیشه ابا کرده‏ام از نقل یک یا چند حدیث مستقل؛ چرا که حدیث‏ها حتا اگر اخلاقی و ریز باشند، نیاز به تفقه و پردازش فقهی دارند و به راحتی نمی‏توان به یک حدیث استناد کرد یا آن را حتا نقل کرد؛ دست‏کم من سعی کرده‏ام این کار را نکنم.

نویسنده‌ی وبلاگ دستنوشته‌های یک کج ومعوج 16+1=17 ساله لطف کرده‌اند و بنده را نیز در میان لیست دعوت خویش جای داده‌اند؛ به دلیل توضیحی که در سطر اول دادم،‌ از اجابت دعوت ایشان امتناع کردم اما وقتی لطف کردند و تشریف آوردند، دیگر نشد طفره بروم.

به هر حال باز هم به دلیل همان چیزی که در سطر اول گفته‌ام، مایلم تنها یک حدیث از پیامبر عظیم الشان اسلام، فخر کائنات حضرت محمد مصطفا‌صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم را نقل کنم؛ که آن هم حدیث 274 کتاب جهاد با نفس است.

اصل حدیث این‌گونه است: لَو کَانَ الرِّفقُ خَلقاً یُریَ مَا کَانَ مِمَّا خَلَقَ اللهُ شَیءٌ اَحسَنَ مِنهُ. ترجمه را هم از همان جا نقل می‌کنم: اگر مدارا مخلوقی بود که دیده می شد؛ هیچ مخلوقی از مخلوقات خدا از او نیکوتر نبود.

پیامبر اکرم سخن نگفته‌اند و پند نداده‌اند مگر برای بهتر شدن رفتارهای بندگانی چون ما. شخصا از همین لحظه سعی خواهم کرد بیش از پیش بتوانم به این پند نبوی عمل کنم. خدایا! خودت کمک کنی مگر.

دعوت می‏کنیم: بهارستان، مهدی، سوتک، مظاهر، آهستان و بازگشت به خویشتن. می‏نویسید؟