...
نیازی به گفتن نیست...
اما میگویم.
از کسی جز تو برنمیآید؛
به من بفهمان که حکمت تو را
با ظرف فهم ما نمیتوان فهمید.
شاید نتوانم بفهمم؛
اما به تو ایمان دارم.
از همه عزیزانی که دلشان از نوشته پیشینم چرکین شد، پوزش میخواهم.
