ناامیدی چیز بدی است. مخصوصا اگر کلی هم بهانه‏های جوراجور داشته باشد.

ناامیدی. واقعا چیز بدی است. مخصوصا اگر مجبور به تحمل فشار و خستگی باشیم که تنها راه باقی‏مانده، همان ناامیدی باشد. البته ناامیدی که راه نیست. نتیجه حاصل از توهم بی‏راهی است.

ناامیدی= نتیجه حاصل از توهم بی‏راهی. البته بعضی وقت‏ها هم ناامیدی تنها یک راه است برای خلاصی از افکار مزاحم. افکار مزاحمی که روز و شب و خواب و بیدار نمی‏شناسند و عین خیال‌شان هم نیست که تو با خودت عهد کرده‌ای ناامید نشوی.

البته خیلی هم به ناامیدی نباید بد و بیراه گفت. بالاخره ما آدمی‌زاد هستیم. اختیار هم داریم. باید بتوانیم همه ساحت‌های زندگی‌مان را مدیریت کنیم. حالا اگر بعضی وقت‌ها بی‌عرضه می‌شویم، به آقای ناامیدی هیچ ربطی ندارد.

امید البته چیز خوبی است. خوب که نه! خیلی خوب. از آن چیزهایی است که پیدا کردنش سخت است و به دست آوردنش لذت‏بخش.

البته این هم مهم است که به چه چیزی امید داشته باشیم و نسبت به چه چیزی ناامید باشیم.

در پایان تصریح می‏کنم که این چند جمله، هیچ ارتباط شکلی یا محتوایی با اختلال‏های دیوانه‏کننده این چند روزه‏ی موبایل‏های شرکت مخابرات ندارد.

برای سلامتی یکی از خدمت‏گزاران و پیش‏گامان انقلاب و نظام اسلامی دعا کنید. آیت‏الله مشکینی.