سلام به همه‏گی

در ابتدا یادآوری این نکته را لازم می‏دانم که بنده به نقش بسیار فعال و تعیین‏کننده‏ای که جناب آقای هاشمی در انقلاب داشته‏اند آگاهم و همین‏طور به بزرگ‏منشی جناب آقای خاتمی.

بزرگی و بزرگ‏واری آقایان به هیچ‏وجه نمی‏تواند آن‏ها را از قرار گرفتن در گردونه نقد در امان بدارد چون اینان خدمت‏گزاران ملتند و باید آن‏گونه رفتار کنند که بتوانند پاسخ‏گوی ملت باشند.

البته این دو برادر بزرگ‏وار در این 16 سال آن‏چه را به سود ملت دانسته‏اند، جامه عمل پوشانده‏اند، اما ما نیز به خود جرات داده و سیاست‏های مشکل‏آفرین و مخرب‏شان را بازمی‏گوییم تا همه‏گان ببینند که مردم با کسی پیمان وفاداری ابدی نبسته‏اند.

و اما...

سیاست‏های اقتسادی که از سال 68 در دولت آقایان هاشمی و خاتمی اجرا شده است، همه‏گی از کله افرادی بیرون آمده است که کارگزاران نام گرفته اند.

اینان بر همه وزارت‏خانه‏ها و مراکز اقتسادی سایه انداخته و همه آن‏چه بانک جهانی و سندوق بین‏المللی پول پیش‏نهاد می‏کردند را مو به مو عمل می‏نمودند.

سیاست‏های توسعه‏ای جناب آقای هاشمی برگرفته از تفکرات یک اقتساددان امریکایی است که راه رسیدن به توسعه پای‏دار را از بی‏عدالتی یا حداقل بی‏توجهی به عدالت گذرانده است.

به دیگر سخن، توجیه ایشان این است که برای رسیدن به سرعت سریع ماشین توسعه، چند سالی باید فقرا و بی‏چاره‏گان را از سوار شدن بر این ماشین منع کنیم تا اینان موجب کم‏شدن سرعت ماشین توسعه نشوند.

می‏گویند در راه توسعه پای‏دار اگر پولی به دست سرمایه‏دارها و بی‏غم‏ها برسد، آن را پس‏انداز می‏کنند و به سیستم بانکی کمک می‏کنند تا بانک هم به توسعه پای‏دار کمک برساند و اگر به بدبخت‏ها و پول‏ندیده‏ها پولی برسد، آن‏ها پول را خرج زنده‏گی روزمره‏شان کرده و خودشان را سیر می‏کنند و خبری از پس‏انداز در زنده‏گی‏شان نیست.

اجرای این سیاست‏ها در دوره سازنده‏گی و هم‏چنان در دولت اسلاهات، بلایایی از قبیل مصرف‏گرایی مردم، تجمل‏گرایی مسئولان و بالتبع مردم،دور شدن مسئولان از توده‏ها، فرهنگ اسراف و دور شدن از عدالت و ارزش‏گرایی دینی و هزاران چرت و پرت دیگر بلای جان مردم شدند.

جالبی داستان این‏جاست که آن بزرگ‏مردی که در سیاست‏های اقتسادی‏اش بی‏توجهی روشن و تابلو نسبت به عدالت و ارزش‏های دینی دیده‏می‏شود، ساعت‏ها از وقت ختبه‏های نماز جمعه را به تشریح عقایدش پیرامون عدالت‏اجتماعی پرداخته است.

ایشان که زمان ریاست‏جمهوری، امام جمعه موقت تهران نیز بوده‏اند، آن‏چنان دم از عدالت اجتماعی می‏زدند که انگار نه انگار هیچ واکنشی در برابر رواج سیاست‏های اختاپوسی بانک جهانی در مملکت اسلامی نداشته‏اند.

خب

تا اینجا به اجمال درباره اقتساد هاشمی سخن راندیم.

سیاست‏های اقتسادی دولت خاتمی نیز همان بود که بود، چون همانان که در دولت هاشمی رخنه کرده بودند با خاتمی نیز زدوبند کرده و او را نیز در دستان خویش گرفتند.

یکی از نمونه‏های چیره‏گی کارگزاران بر اقتساد ایران، رییس مرحوم بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران بود که نزدیک بیست سال قلب اقتساد ایران را در کال‏بد اقتساد لیبرالیستی اداره می‏کرد.

بسه دیگه

اگه این مخ‏تون رو زیادی به کار گرفتم شرمنده‏م.

التماس دعا

خدای‏نگه‏دارتان باد.

یا علی