سلام

چند وقتیه تصمیم گرفته‏م که درباره مسئولین حکومتی، محافظه‏کارانه و محترمانه حرف بزنم...

شنیده‏ایم که مسئولین حداقل به دلیل اسم‏شان باید مورد پرسش قرار بگیرند و خود را پاسخگو بدانند...

آقای رییس‏جمهور! آقای محبوب و دوست‏داشتنی! آقایی که چند ماه اول رییس‏جمهوری‏ات هنوز آن کفش‏های غیرباکلاس رو می‏پوشیدی و آن لباس‏های بی‏کلاس رو به تن می‏کردی...

این‏ها که مهم نیست...

آقای رییس جمهور! کار ما از جواب‏خاستن از رییس‏جمهور گذشته است، چون دیده‏ایم که مسئولان اجرایی در پاسخگو نبودن، راست و چپ و محافظه‏کار و رادیکال ندارند و همه سرو ته یه کرباس هستن...

آقای رییس‏جمهور! خواهش می‏کنم درباره اطرافیانتان دقت کنید! آن آقای بذرپاش لوس و بی‏مزه کم‏کم داشت از یادمان می‏رفت؛ دوباره یه نفر دیگه داره گند می‏کاره...

آقای رییس‏جمهور! مگه ما قبل از انتخابات ریاست‏جمهوری ادعای عدم قحط‏الرجال نمی‏کردیم؟ پس کو؟ چرا این آدمایی که هر روز یه سوتی بچه‏گانه(دوستان بخونن احمقانه) میدن رو یه جورایی دک نمی‏کنید؟

بگذریم...

آقای رییس‏جمهور! حواس‏تون هست که فرمانداران شهرستان‏های دورافتاده این مملکت هم نماینده دولت شما یعنی دولت اسلامی در جای‏جای ایران هستن؟ پس چرا این‏قدر بی‏دقتی می‏کنید؟

آقای رییس‏جمهور! یادتونه توی اون سروده میگفتن محمود احمدی‏نژاد ریشه‏کن فقر و فساد؟ یادتونه؟ می‏دونم که شما مسئول شعارهای اطرافیانتون نیستین اما ...

من سعی می‏کنم فراموش کنم...

آقای رییس‏جمهور محبوب و گل! خواهش می‏کنم اگه خواستید انتخابات بعدی ریاست‏جمهوی داوطلب بشید، توی مبارزات انتخاباتی حتما بگید که نمی‏تونید اطرافیانتون رو کنترل کنید، بگید که نمی‏تونید قیمت تخم‏مرغ رو تنظیم کنید، چه اشکال داره مگه؟

یاعلی