يكم: بسم الله.
دوم: نه در دام نقد بي منطق بيافتيم و نه در دام سكوت و توجيه و تطهير. منطق شرط اول نقادي است. هركس برابر كاري كه ميكند مسئول است.
سوم: چنين برداشت نشود كه رابطه طولي ميان مسئول و مأمور ناديده گرفتهام. نه! هرگز. فقط اين را بدانيم كه از هركس به تناسب اختيار و توانايي مسئوليت متناسب ميخواهيم.
چهارم: اگر رهبري خود ملاك باشد در نحوهي عمل، ايشان كه بسيار حمايت و امر به حمايت از دولت ميكنند. لااقل نقاديمان را بيپروا و بيمنطق نكنيم تا راه بر نقد بسته نشود.
پنجم: امر به معروف و نهي از منكر را فراموش نكنيم و تواشي در حق و صبر كنيم. منتظر نقدهايت بر مطالبم هستم.
يا علي مدد