سلام دوست عزيز در ابتدا تولد مولا علي و روز مرد را به شما تبريك مي گويم . وقتي در هر وبلاگي نام دوكوهه را مي بينم دلم مي لرزد و دلتنگ مي شوم چرا كه اسفند 86 با بچه هاي دانشكده به مناطق عملياني رفتيم اما مارو به دوكوهه نبردند خيلي دوست داشتم حسينيه شهيد همت دو كوهه را ببينم اما حيف.برامون دعا كنيد. يا علي. راستي به ما هم سري بزنيد.

به روز کردم به عنوان طنزي بدون درد ... لطفا ما را از نظرات خود بهره مند فرمائيد.

التماس دعا

دو كوهه از بالا نور هست و رحمت

دوكوهه از بالا همت هست و متوسليان

دو كوهه از بالا سربند هاي يا حسين و يا زهراست

دو كوهه از بالا ميدانهاي مين شلمچه و طلائيست

دو كوهه از بالا دست هاي آويزان بر بال ملائكست

دو كوهه از بالا زانوان قطع شده بر دوش قدسيانست

دو كوهه از بالا تموم رفتنهاي بي بازگشت هست

دو كوهه از بالا تو هستي و يه هاله ي نور

دو كوهه از بالا تو هستي و رفتن مظلومانه ات

دو كوهه از بالا تو هستي و شلمچه و شرهاني و اروند

دو كوهه از بالا سه راه شهادت است و شماهايي كه بر بال ملائك ، زمينيان را، آواي الرحيل سر ميدهيد.

دو كوهه از بالا‍؛

منم و ديواراي به گلوله بسته و آواي سكوت زمينيان به عروج رفته ، بر بلنداي نگاه كروبيان

و آواي حسرت من و ما و ماها....

دو كوهه و نگاه به نخلستان مانده و

..... يا اخا ، ادرك .....

ماه دوکوهه؟

همان ماه دلخون دوکوهه را مي گوييد؟

هماني که رفتن ها و باز نگشتن ها را ديده و تاب اورده؟

مثل ماه بالاي سر نخل ها ي سربريده

همان ماه غروب غمزده ي مدينه

واي كه اين ماه چقدر حرف دارد............

انگار زبان همه ي دنيا را مي داند و زبان قبايل فراموش شده را چه خوب تر مي فهمد

سلام . ايم همه دلتنگي بعد اين همه روز . چه لذتي داشته اون موقع که تا حالا اثرش اين طوري مونده . دلم تنگ تر شد . بندگان خدا جانبازا که دو کوهه رو با کوهاي استوارش ديدن و امروز خالي از اون همه صلابت

دو كوهه از همه طرفي ديدنيست...نه؟