نمی‏دونم انگیزه‏م از نوشتن این یادداشت چیه اما می‏نویسم!

من خیلی وقته تصمیم خودم رو گرفته‏م. چند باری تصمیم گرفتم این‏جا رو تعطیل کنم. چند بار هم تصمیم گرفتم زیاد بهش محل نزارم و از این تصمیم‏ها.
یه چند وقت پیش یه دامین بهش وصل کردم و از این‏جور کارها.
اما چند وقتیه که با خودم فکر کرده‏م که واقعا اگه هر هدفی از نوشتن توی وبلاگ یا همون وبلاگ‏نویسی داشته باشم، با این وبلاگ حله!

برنامه‏های مستقلی که برای وبلاگ‏نویسی هست مثل وردپرس، علاوه بر نیاز به هاست، دردسرهایی دارد که نگو و نپرس.
علاوه بر آن، چیز زیادتری هم آن‏جا تقسیم نمی‏کنند. البته به کسانی که نمی‏خواهند از سرویس‏های رایگان استفاده کنند، حق می‏دهم. بالاخره هر کسی حق دارد تصمیم بگیرد.

در میان سرویس‏های وبلاگ‏نویسی فارسی هم، هیچ‏کدام راحت‏تر و پیشرفته‏تر از پارسی‏بلاگ نیستند. دست‏کم دیدگاه من این است. این را هم همین‏جوری نمی‏گویم. پشتوانه‏اش، ساختن وبلاگ در سرویس‏های مختلف یا نوشتن در وبلاگ‏های مختلف است.
در هر صورت همیشه، همین‏جا و با همین قیافه وبلاگی خواهم ماند.

تمام