اى سفر كرده دلم بى تو بفرسود iiبيا

غمت از خاك درت بيشترم سود iiبيا

سود من جمله ز هجر تو زيان خواهد شد

گر زيانست درين آمدن از سود iiبيا

مايه راحت و آسايش دل بودى iiتو

تا برفتى تو، دلم هيچ نياسود iiبيا

ز اشتياق تو درافتاد بجانم iiآتش

وز فراق تو درآمد بسرم دود بيا

گر ز بهر دل دشمن نكنى چاره من

دشمنم بر دل بيچاره ببخشود iiبيا

زود برگشتى و دير آمده بودى iiبكفم

دير گشت آمدنت دير مكن زود iiبيا

كم شود مهر ز دورى دگران را iiليكن

كم نشد مهر من از دورى و افزود بيا

گر به پالودن خون دل من دارى iiميل

"اوحدى" خون دل از ديده بپالود iiبيا