شيوهي نگارش اين مطلبتون با قبليها متفاوت بود. خواندنيتر شده بود... ضمنا ما بلاگفاييها رو در گفتگوي جملهسازي راه نميدن!
عيد بزرگ نيمهي شعبان رو خدمتتون تبريك عرض ميكنم.التماس دعا
يه نفر اون بالا نظرشون اينه كه اين نوشته من حس معلم و شاگردي داشته. گفتهن كه اگه هنر دارم، بايد بتونم يه جوري بنويسم كه اينجوري نباشه. راست ميگن؟ عيد شما هم مبارك
