عصبانيت داريم تا عصبانيت. بعضي عصبانيت‏ها هست كه كاملا موقتي هستند و اثراتشون هم موقتي. ولي بعضي رفتار‏هاي دوستان در حالت عصبانيت آدم فراموش نمي‏شن. هر آدمي بالاخره بعد از اين كه عصبانيتش فروكش كرد در مورد برخوردهايي كه باهاش شده فكر مي‏كنه؛ از رفتار بعضي شرمنده مي‏شه و اين كه چرا با اون‏ها بد برخورد كرده ولي وقتي رفتار بعضي ها رو در هنگام عصبانيتش به ياد مي‏ياره، ممكنه عصبانيتش هم دوباره برگرده.

جايگاه خيلي از دوستان در همين عصبانيت ها عوض مي شه. هيچ وقت نمي‏شه يك‏طرفه نگاه كرد.

جاري باشي...