سلام به عزیزان خودم

دیروز رفته بودم یه کتاب‏فروشی و سه تا کتاب خریدم.

1- نازی آبادی‏ها اثر محمد قوچانی سیاسی‏نویس روزنامه‏های فخیمه شرق و هم‏شهری و بعضی از روزنامه‏های زنجیره‏ای که یک بورژوای تمام‏معناست و قلمش حرف ندارد...1600 تومان

2- یک انقلاب در ده انقلاب متن سخن‏رانی حسن رحیم‏پور ازغدی ...700 تومان

3- قانون مطبوعات 500تومان

و اما...

محمد‏قوچانی نوشته بود که از سال 79 به بعد که از دیدگاه او سال مرگ اصلاحات بود، صداوسیما با کنار نهادن روشن‏فکران یا به نعبیر دیگر، انزوای اجباری روشن‏فکران مواجه شد و برای پر کردن این خلأ به سوی برگزار کردن مراسم‏هایی از تیپ چهره‏های ماندگار رفت.

خب...

یعنی چی؟

یعنی این‏که صدا و سیما اینقدر بسته اداره می‏شده است که فقط کسانی حق ظاهر شدن در چهارگوشه جعبه جادو را داشته‏اند که با آن‏ها هم‏فکر باشند.

البته سخن در این باره بسیار زیاد است اما همین نکته را می‏خواهم بگویم که ما هر چقدر هم به تفکر و آرمان‏های‏مان پای‏بند باشیم، این پای‏بندی و به قولی اصول‏گرایی دلیلی برای حذف دیگران نیست.

تازه! معنای رسانه ملی هم همین است.

یک مثال می‏زنم...

من ماهیتاً با تحصن نمایندگان مجلس ششم در جریان انتخابات مجلس هفتم در اعتراض به ردصلاحیت‏ها، مخالفم اما کار صدا و سیما در عدم پوشش خبری این خنده‏بازار اصلاح‏طلبان، بسیار تنگ‏نظرانه و بداندیشانه بود.

بگذریم.

دعای‏مان کنید.

یاعلی