این‌که آدم‌ها بالاخره اشتباه می‌کنند که دلیل نمی‌شود! اما به هر حال من اشتباه کردم. یعنی تحلیلم درباره‌ی ننوشتن در وبلاگ اشتباه بود. اشتباه یعنی این‌که به هر حال مولفه‌هایی که فکر می‌کردم برای ننوشتن در این وبلاگ -دست‌کم این روزها- کافی است، کافی نبود.

بله! یادداشت قبلی را هنوز برنداشته‌ام. آن‌جا نوشته‌ام که تا پایان ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد و رفقا چیزی نمی‌نویسم این‌جا؛ اما امروز می‌گویم که می‌نویسم. و خوش‌حالم که باز برگشته‌ام به وبلاگ خودم.

فکر نمی‌کنم برای اعلام این‌که دوباره می‌خواهم این‌جا را بنویسم، چیز دیگری نیاز باشد بگویم. جز این‌که خوش‌حالم.

این چند وقت هم البته بی‌وبلاگ نمانده‌ام! به هر حال از ما دیگر گذشته که بتوانیم بی‌وبلاگ سر کنیم! ولی خوش‌حالم که در این مدت توانستم در چند سرویس وبلاگ‌نویسی دیگر هم بنویسم.

چرا من احساس می‌کنم باید ادامه بدهم؟!