سرخ، زرد، سبز...
هر چه باشد سیب است؛ اما سرخش سیب‏تر!
نگاهت که به آن افتاد بسم‏الله را جاری کن. چشمانت را ببند و نفس عمیقی بکش. ببین چه عِطری می‏دهد؟
سیب ِ آدم علیه‏السلام عِطر شیطنت می‏داد، عِطر وسوسه و شاید عِطر حوّایی زمینی که به خاکش چسباند.
سیب نیوتون عِطر جاذبه داشت؛ و علم، عِطر ظهور رنسانس. سیب از درخت افتاد؛ مقهور قانون طبیعت شد و ذهن پرسش‏گر نیوتون علامت سوال بزرگی از اراده و تدبیر خدا.
دوباره چشمانت را ببند. رایحه‏اش را با عقلت حس کن.
سیب تو چه عِطری دارد؟
 

*امام باقر علیه‏السلام: هنگامی که خواستی سیب بخوری، آن را ببوی وسپس بخور. اگر این کار را انجام دادی، هر درد و عارضه‏ای از تنت بیرون می‏رود و همه آن‏چه از ارواح، در انسان ایجاد می‏شود، فرو می‏نشیند‏.
دانش‏نامه احادیث پزشکی، ترجمه دکتر حسین صابری، ص 476