و البته همين سكوت هاست( چه از روي ترس و چه باور) كه هميشه به اين آدم هاي به اصطلاح شما بزرگ فرصت مي دهد تا آنگونه كه دوست دارند خودشان را و حرفشان را بقبولانند.
سلام.
از تشريف فرمائي تون به سنگ صبور ممنونم.
مطمئني؟
اينجا يه وبلاگه چقدر نزديك وبلاگت به خودت؟
سلام:
يه دوست دارم که اسمش رو همه گذاشتيم خانم مخالف.
هر چي ميگيم، يه نع ميگه( به همين غلظت) و بعد صحبت خودمون رو تکرار ميکنه.
هنوزه که هنوزه ما فلسفه اون نع رو نفهميديم.
يا علي.
